Showing posts with label حشمت طبرزدی. Show all posts
Showing posts with label حشمت طبرزدی. Show all posts

Wednesday, January 15, 2014

حشمت الله طبرزدی بازداشت شد

1557537 10152117301973954 734576663 n حشمت الله طبرزدی بازداشت شد حشمت طبرزدی: شاید توده‌ها مفهوم سکولار را ندانند، اما چیزی که نمی خواهند حکومت ملاهاست



حشمت‌الله طبرزدی دبیر کل جبهه دموکراتیک ایران امروز دستگیر شد .


به گزارش رادیو شهروند  در تاریخ ۲۵ دی ماه در ساعت ۱ به وقت تهران سه نفر که خود را نماینده دادستانی تهران معرفی کردند و در پی یورش به منزل ، وی را بازداشت کردند .  این در حالیست که مرخصی طبرزدی مشروط به سکوت بوده و هفته پیش از او درخواست شده بود که خود را برای تحمل ۴ سال حبس باقیمانده معرفی کند که او امتناع کرده و خواستار ابلاغ حکم شده بود .


به نقل از علیرضا سربازی یکی از اعضای شورای هماهنگی جبهه دموکراتیک / برون مرز ؛ تا این لحظه خبری از مکان بازداشت وی در دست نیست


طبرزدی متولد  ۱۳۳۸ درروستای “در” از توابع گلپایگان اصفهان روزنامه نگار، فعال دانشجویی – سیاسی و فارغ‌التحصیل رشته مهندسی راه و ساختمان از دانشگاه امیرکبیر است  وی که در ابتدای دهه شصت عضو دفتر تحکیم وحدت بود و در سال ۱۳۶۳ به همراه برخی دیگر  اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان و فارغ التحصیلان دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی را تاسیس کرد . او از هواداران جدی جمهوری اسلامی و از جمله علی خامنه‌ای و هاشمی رفسنجانی بود اما با آغاز تورم شدید در دوران هاشمی به منتقد وی تبدیل شد و در دوران پس از دوم خرداد نیز به یکی از منتقدان جدی خامنه‌ای بدل گشت . او در سالهای پایانی دهه هفتاد به چهره شاخص دانشجویی مخالف جمهوری اسلامی بدل شد و  جبهه دموکراتیک ایران را تأسیس کرد و اکنون خود را یک سکولار می‌داند .   او همچنین مدیر مسئول هفته نامه پیام دانشجو بوده  و در سال‌های میانه دهه هفتاد افشاگری‌های گسترده‌ای پیرامون فساد اقتصادی و سیاسی در بدنه جمهوری اسلامی منتشر ساخت و پس از چند نوبت توقیف، لغو امتیاز شد. طبرزدی همچنین چند بار توسط وزارت اطلاعات ربوده شد و مورد تهدید قرار گرفت.


این خبر تکمیل خواهد شد .








روزدوشنبه ۱۶ دی‌  ۱۳۹۲ حشمت طبرزدی در صفحهٔ فیس‌بوک خود نوشت:


 امروز به زندان بر نگشتم.


هم میهنان گرامی! با درود‌های فراوان.

همان گونه که روز گذشته اعلام نمودم، فردی از طریق تلفن با من تماس گرفت و مدعی شد که از سوی دادستانی است و از من خواست تا ساعت ۱۰ صبح امروز به اجرای احکام زندان رجایی شهر مراجعه نمایم. من نیز تصمیم قطعی داشتم امروز به زندان بر گردم و این تصمیم را نیز اعلام کردم. اما بنا به خواست خانواده و به ویژه مادر و همسرم و مشورت دوستان و آگاهان به امور حقوقی، در تصمیم خود تجدید نظر کرده و به زندان مراجعه نکردم.به ویژه که این احضار خارج از چارچوب‌های قانونی صورت گرفته و جنبه ی هراس انگیزی در بین خانواده داشته و نوعی ظلم مضاعف و زورگویی به شهروند به حساب می آید که باید با مقاومت مدنی به مقابله با آن می پرداختم.

می دانم که الیگارشی حاکم، یا قدرت غیر پاسخگو، دست از سر شهروندان بر نخواهد داشت و همان گونه که یکی از نمایندگان اصول گرایی مجلس اسلامی، نیز بیان داشت، قوه ی قضاییه به قوه‌ای غیر مستقل تبدیل شده که به زعم ایشان از اقدامات آن بوی استبداد می آید و به باور من ،این قوه بهانه‌ای برای سرکوب شهروندان بوده و هست.

از دیگر سو شاید انتظار از دولت روحانی در عمل به وعده‌های انتخاباتی و دفاع از حقوق شهروندان در برابر متجاوزان به حقوق ملت و عدم سکوت و بی‌مسئولیتی در برابر نقض سیستماتیک حقوق بشر از سوی باند قدرت غیر پاسخگو ، بیهوده باشد. بر همین پایه ، به مبارزات خود و اگاهی ایرانیان عزیز و پشتیبانی شخصیت‌ها و نهاد‌های حقوق بشری و سیاسی و اجتماعی، دلگرم خواهم بود و متناسب با بر خورد‌های زور گویانه ی گروهی که خود را در تجاوز به حقوق شهروندان خود مختار می دانند، واکنش نشان خواهم داد.

می دانیم که قدرت غیر پاسخگو که کشور را به جهنمی برای مردم و به ویژه کوشندگان مخالف و منتقد سیاسی و حقوق بشری، و دگر باشان مذهبی و منتقدین اجتماعی، تبدیل نموده ( که شاید به این لحاظ پس از کره ی شمالی، در جهان رتبه ی دوم را داشته باشد)، در تلاش است که به همگان اعلام کند که تسلیم هسته‌ای لزوما به مفهوم دست برداشتن از نقض سیستماتیک حقوق بشر نیست. و می دانیم که بنا دارند میزان فشار بر ما را تا آن جا افزایش بدهند که آستانه ی تحمل را پایین آورده تا مجبور به سکوت یا فرار از کشور بشویم . اما، باور داریم این دوره ی پر مخاطره و سخت را نیز پشت سر خواهیم گذاشت. همان گونه که پیش تر نیز بیان داشتم، حکومتی که در تداوم حیات خود به کمک کشور‌های بزرگ غربی نیازمند بوده و این نیاز را در تسلیم نامه ی ژنو به زبان اورده است، امکان زیست خود مختار و نقض فاحش و سیتماتیک حقوق بشر، همچون گذشته را به صورت بلند مدت نخواهد داشت. اگر چه قدرت‌های بزرگ، منافع ملی خود را در اولویت می دانند اما ساز و کار کلی حاکم بر کشور‌ها در عصر کنونی، آن‌ها را ملزم به اعمال سیاست‌های باز دارنده علیه کشور‌های ناقض حقوق بشر در قرار و مدار‌های بین المللی خواهد کرد.

خواست کنونی ما، نه به اعدام، آزادی کلیه ی زندانیان سیاسی و نگرانی شدید از وضعیت معیشتی مردم است. بیرون از زندان یا درون زندان، این خواسته‌ها را فریاد خواهیم زد و همه ی طبقات آگاه و تشکل‌ها و شخصیت‌های دموکراسی خواه را حول دستیابی به این خواسته‌ها دعوت به اتحاد خواهیم کرد.

گسسته باد زنجیر استبداد‌زنده باد آزادی‌برقرار باد دموکراسی-

حشمت اله طبرزدی/ دبیر کل جبهه ی دموکراتیک ایران

و سخنگوی جنبش همبستگی برای دموکراسی و حقوق بشر در ایران.

۱۶/دیماه/۱۳۹۲/ خورشیدی.






حشمت الله طبرزدی بازداشت شد

Sunday, January 5, 2014

حشمت طبرزدی: شاید توده‌ها مفهوم سکولار را ندانند، اما چیزی که نمی خواهند حکومت ملاهاست


بخشی از صحبت های حشمت طبرزدی:

خواست اصلی توده های وسیع ایران امروز خواهان امنیت، رفاه ، بهبود اقتصاد

و نارضایتی بسیار شدیدی از حکومت مذهبی وجود دارد

شاید توده ها مفهوم سکولار را ندانند، اما چیزی که نمی خواهند حکومت ملاهاست

درون جامعه ایران امروز سکولاریسم یک خواست اصلی است

نه به اعدام ، یک خواست اصلی است

آزادی زندانیان سیاسی یک خواست اصلی است

( خواست های اولیه رسیدن به دمکراسی است)

و ما از دوستان و همرزمان عزیز در خارج از کشور برای آزادی مبارزه میکنند با صدای بلند از اعتراضاتی که در درون کشور انجام میشود حمایت بکنند. بطور مثال اعدام در ایران و تظاهرات در کردستان و خوزستان و اعتراص خانواده ها و

عکس العمل حکومت


578381 10201948949785804 1746656373 n حشمت طبرزدی: شاید توده‌ها مفهوم سکولار را ندانند، اما چیزی که نمی خواهند حکومت ملاهاست






فردا به زندان بر می گردم.

یک سال از مرخصی‌ام گذشت. با این حساب از ۸ سال حبس، ۴ سال ان باقی مانده است. پیش تر نیز ۷ سال زندانی بوده‌ام اگر چه از سال ۷۸ تا کنون، سالی نبوده که در زندان نبوده باشم. امروز از دادستانی زنگ زدند و اعلام کردند که به زندان رجایی شهر بر گردم. همان گونه که بار‌ها گفته بودم به خاطر مادرم مرخصی به شرط سکوت را پذیرفتم و تا چند روز پیش نیز در سکوت بودم. اما شرایط مردم و به کشور به گونه‌ای است که نمی توانستم به این سکوت ادامه دهم و سکوتم را شکستم.

در این مدت یک سال که بیرون از زندان بودم فهم دقیق تری از جامعه به دست اوردم. متاسفانه حکومت مردم و کشور را به قهقرا برده و جنگ قدرت به شدت ادامه دارد و خودش نیز باید پاسخگو باشد. بخشی از اپوزسیون اما به دولت روحانی دل بسته و می گوید که این دل بستگی ناشی از نگرانی‌اش برای ایران و نگرانی از تکرار سرنوشت مردم سوریه و لیبی در ایران است. این جریان نیز به نحوی سرنوشت خود را به جمهوری اسلامی گره زده است.

غربی‌ها امیدوار هستند که رژیم را با مذاکره به جامعه ی جهانی برگردانند و ان را ملزم به رعایت اصول قانونی از جمله حقوق بشر کنند. شرایط اقتصادی رژیم به گونه‌ای است که چاره‌ای جز طی این مسیر ندارد. من بعید نمی دانم که حکومت مجبور به طی این فرایند شود. اگر چه الیگارشی حاکم سرسختی نشان می دهد و نمی خواهد به راحتی تسلیم شود اما با توافقنامه ی ژنو گام اول را برداشت. دولتی که به خواست ملت تن نمی دهد، مجبور است به خواست قدرت‌های برتر تن بدهد. برای این که پیرو منطق زور است. در هر حال مسئله ی اصلی ما رهایی ملت از این شرایط و حاکمیت حقوق بشر و دموکراسی سکولار در این مرز و بوم است.اگرچه الیگارشی حاکم با همه ی قدرت دست و پا می زند تا این مسیر طی نشود اما راهی جز تن دادن به چارچوب‌های بین المللی ندارند.

در عین حال اگاهی یافتم که جنبش سکولار دموکراسی خواهی روز به روز در حال گسترش است. با وجود محدودیت‌های تحمیلی بر من اما، از سوی شخصیت‌ها و تشکل‌های سکولار دموکرات ،تماس‌های زیادی با من گرفته شد که حاکی از رشد این جنبش و محبت عزیزان به این سرباز ازدی است و به نظر خودم علت برگرداندن من به زندان نیز اگاهی رژیم از این رشد و توجه و پویایی است.من عمیقا به جنبش باور دارم و خواهان حرکت ان حول خواسته‌های مرحله‌ای از جمله نه به اعدام و ازادی زندانیان سیاسی هستم.پرهیز از اختلافات که امری طبیعی است و توافق بر خواسته‌های مشترک، امری الزامی برای پیروزی مرحله‌ای و نهایی است. این جریان را الترناتیو جدی برای رهایی ملت می دانم.به این جنبش بپیوندید.

اگرچه می دانم حضور من در بیرون، به نفع جنبش دموکراسی خواهی است. و اگر چه ترجیح می دادم در کنار خانواده و به ویژه مادر کهن سال و ستم دیده اما شیر زن و مهربانم باشم،اما بودن در کنار یاران زندانی و بودن در سنگر دیگر مبارزه یعنی زندان به من ارامش می دهد. به ویژه که می دانم این زندان اخیر موجب این می شود که کسانی نتوانند در مجامع جهانی دست به ریاکاری بزنند و مدعی شوند با امدن حسن روحانی وضعیت حقوق بشر در ایران بهبود یافته است. من مایل بودم چنین شود و البته می دانم الزام‌های تاریخی در شرایط کنونی رژیم را به عقب نشینی گام به گام وا خواهد داشت.اما تا ان زمان فاصله داریم.

در وضعیت کنونی در سلامت کامل هستم و تا زمانی که شرایط خاصی بر من تحمیل نشود دست به اعتصاب غذا نخواهم زد. اما اگر اتفاق خاصی افتاد اگاه باشید که مسئولیت ان متوجه ی شخص خامنه‌ای و حاکمان است.

یک بار دیگر از وکلای محترم می خواهم که شکایت من از سید علی خامنه‌ای که در سال ۱۳۹۰ و از درون زندان تقدیم شد را پیگیری و ان را جدی بگیرند. می دانم که با توجه به شرایط پیش رو و نقشی که این سرباز ازدی بر عهده دارد ،باید با خطرات جدی دست و پنجه نرم کنم و سلامت من تا حدود زیادی مرهون تلاش‌های همه ی مدافعان حقوق بشر خواهد باد.

گسسته باد زنجیر استبداد‌زنده باد ازادی‌بر قرار باد دموکراسی

حشمت اله طبرزدی/ دبیرکل جبهه ی دموکراتیک ایران و

سخنگوی/ جنبش همبستگی برای دموکراسی و حقوق بشر در ایران.

۱۵ دیماه/۱۳۹۲/ خورشیدی.






حشمت طبرزدی: شاید توده‌ها مفهوم سکولار را ندانند، اما چیزی که نمی خواهند حکومت ملاهاست

Thursday, December 12, 2013

منافع ملی ایران


دولت روحانی منافع ملی ایران را تامین می کند؟ با رضا پهلوی، حشمت طبرزدی، و منصور اسانلو مهمانان برنامه افق صدای آمریکا



منافع ملی ایران