۹ آذر ۱۳۷۶، ده روز مانده به سالگرد صدور اعلامیه جهانی حقوق بشر، کمی بعد از طلوع آفتاب تلفن زنگ زد. مردی از آن سوی خط مرا خواست و بعد گفت: گوشی را داشته باشید، آقای فروهر با شما کار دارند. گوشی را گرفتم و داریوش فروهر روی خط آمد….
چند ماه پیشتر، به نمایندگی از سوی “گروه ایرانی حقوق بشر”که من افتخار همکاری با آن را داشتم، متن فراخوانی را که این گروه در ۲۰ آذر ۱۳۷۵ (روز جهانی حقوق بشر) برای لغو مجازات اعدام صادر کرده بود برای تعدادی از احزاب و سازمانهای سیاسی و از جمله سه گروه و حزب سیاسی فعال در داخل کشور فرستاده بودم که یکی از آنها حزب ملت ایران بود. فراخوان از فعالان و تشکلهای سیاسی میخواست که به پیکار لغو مجازات اعدام در ایران بپیوندند و خود را به آن متعهد کنند؛ و حال آقای فروهر تلفن کرده بود که پاسخ خود و حزب متبوعش را به اطلاع ما برساند.
فروهر توضیح داد که فراخوان چند ماه پیشتر به دستش رسیده، و از آنجا که خود از سالها پیشتر کیفر اعدام را “غیر انسانی”میدانسته، این مسئله مورد استقبال او قرار گرفته است. ولی برای موضعگیری رسمی از طرف حزب ملت ایران لازم بوده که موضوع در ارگانهای صلاحیتدار حزبی مطرح شود و به تصویب برسد و به همین دلیل پاسخ به فراخوان چند ماه طول کشیده است. آقای فروهر اضافه کرد که اکنون با خوشوقتی اعلام میکند که “شورای رهبری حزب ملت ایران” به فراخوان پاسخ مثبت داده و تصمیم گرفته است که موضوع را به صورت اطلاعیهای، ده روز بعد در “چهل و نهمین سالگرد صدور اعلامیه جهانی حقوق بشر” منتشر کند. او در پایان، اضافه کرد که متن اطلاعیه همراه با پاسخ رسمی به فراخوان گروه ایرانی حقوق بشر را فاکس میکند و از گروه نیز خواست که به هر نحو صلاح میدانند در روز یادشده به نشر آن کمک کنند.
گفتگوی ما در این جا به پایان رسید و بلافاصله نامه و اطلاعیه از ماشین فاکس بیرون آمدند. متن نامه، خلاصه آن چیزی بود که در گفتگوی تلفنی مطرح شده بود. ولی آن چه که مهم بود اطلاعیه “دبیرخانه حزب ملت ایران” بود که با متنی شیوا و قاطع، و استدلالهایی که بعضا با فراخوان گروه ایرانی حقوق بشر مشترک بود، اعلام میکرد که حزب “پیشنهاد لغو مجازات اعدام را پذیرا شده و کوشش همه جانبه در این زمینه را در برنامه خود قرار میدهد”.
متن اطلاعیه از چنان صلابت زبانی و منطقی برخودار است که در عین ایجاز میتوان آن را یکی از محکمترین اسناد جهانی در پیکار علیه مجازات اعدام بشمار آورد.
و به این ترتیب، حزب ملت ایران به رهبری داریوش فروهر، مقام اولین تشکل سیاسی فعال در داخل کشور در تاریخ ایران را پیدا کرد که لغو مجازات اعدام را در برنامه خود قرار داد. چند روزی کمتر از یک سال بعد، جلادان سزای انسانیت او و همسرش را در کف دستشان نهادند. یادشان زنده باد و راهشان پر رهرو.
گرچه داریوش فروهر در برابر حکومت با بیان صریح انتقاد میکرد هیچگاه پشیمان نبود از اینکه در انقلاب ۵۷ و در حکومت بر آمده از آن فعال بوده، ولی این اعتقاد نداشتند که حکومت بر آماده از انقلاب یعنی جمهوری اسلامی را باید به هر قیمتی حفظ کرد و به اصطلاح اصلاح طللبی پیشه کرد.
پیام تلویزیونى داریوش فروهر به مردم ایران در اسفند ٧۵ در آستانه مراسم سالگرد دشنه آجین شدن او و همسرش در روز جمعه یکم آذر در تهران. فروهر: اکنون میهن ما در یکى از بدترین زمان هاى تاریخ پرفرازو نشیب خودش است. و وظیفهٔ ملی هر فرزند این سرزمین خدایی تلاش برای برچیدن بساط یکهتازی سردمداران جمهوری اسلامی و برقراری مردمسالاری به عنوان تنها شیوهٔ درست کشورداری است… یکی از ترفندهای یکه تازان بر کرسی قدرت نشسته در ایران، این است که هر از چند گاه یک نمایش انتخاباتی بر پا کنند و ظاهری آراسته به فرمانروائی خود بدهند. در چنین وضعی به هیچ وجه نباید فریب خورد. به هیچ وجه نباید قهر سنگین مردم رو نسبت به سامان یکه تازانه ضد ایرانی کم کرد، بلکه باید کوشید که این قهر سنگین اما خاموش، به پرخاش و خروش همگانی بدل بشه و دشمن رو، دشمنی که همه چیز ایران را به بازی گرفته، باز پس زد …
داریوش فروهر به همراه همسرش پروانه فروهر در یکم آذر ماه ١٣٧٧ توسط ماموران وزارت اطلاعات در “دولت اصلاحات” به طرز فجیعی کشته شد. یکم آذر ماه ۱۳۹۲ ماموران وزارت اطلاعات در “دولت اعتدال” با استفاده از گاز فلفل از برگزاری پانزدهمین سالگرد دشنه آجین شدن داریوش و پروانه فروهر ممانعت به عمل آوردند. داریوش فروهر از مخالفین رادیکال نظام جمهوری اسلامی در داخل کشوربود و خواستار برگزاری “یک همه پرسی” برای تعیین یک نظام حکومتی جدید برای ایران شده بود.[/caption]
داریوش فروهر دبیر کل حزب ملت ایران و از رهبران جبهه ملی ایران بود. وی به همراه همسرش پروانه فروهر در یکم آذر ماه ١٣٧٧ توسط ماموران امنیتی جمهوری اسلامی به طرز فجیعی کشته شد.[/caption]
سپیده دم – ماموران امنیتی وزارت اطلاعات دولت روحانی، چند ساعت پیش از آغاز مراسم، در صدد ورود به خانه فروهرها، جایى که داریوش و پروانه فروهر را به قتل رسانده بودند، برآمدند که با ممانعت پرستو فروهر روبرو میگردند. پس از آن، ماموران به پرستو فروهر گفتند، که چون نمیتوانند وارد خانه شوند، مانع برگزارى مراسم خواهند شد. در این زمان تنها حدود پنجاه نفر از مردم، از جمله مهندس معین فر، وارد خانه شده بودند. ماموران وزارت اطلاعات، حدود دو ساعت پیش از آغاز مراسم، در پى ممانعت پرستو فروهر از ورود آنها به خانه، با همکارى نیروهاى انتظامى، با بستن دو طرف کوچه، مانع ورود مردم به خانه فروهرها شدند. به گفته پرستو فروهر “همان اتفاقی افتاد که هر سال میافتاد. ما انتظار داشتیم امسال متفاوت با سالهای پیش باشد که نشد.
رضا خندان همسر نسرین ستوده در صفحه فیسبوک خود اتفاق امروز را اینطور شرح میدهد:
با این که اعلام کرده بودند مراسم سالگرد پروانه و داریوش فروهر برگزار می شود از ورود ما و شرکت کنندگان به داخل کوچه جلوگیری کردند. پرستوی عزیز فهمیده بود که نسرین آمده, در محاصره ی نیروهای لباس شخصی و ظاهرا امنیتی به دیدن ما آمد. زمانی که پرستو و نسرین پس از سالها همدیگر را در آغوش کشیده بودند برای آزار و اذیت گاز فلفل زدند. به هر حال پرستو را در وسط خیابان دیدیم و بدون امکان شرکت در مراسم راهی خانه هایمان شدیم.
پرستو فروهر شیوه این مأموران را آزاردهنده توصیف و اضافه کرد که آنها خودشان وارد خانه شدند و ادعا کردند که باید در این مراسم حضور داشته باشند.
چند روز پیش پرستو فروهر در یادداشتی درباره شیوه حکومت در اعمال محدودیت برای برگزاری مراسم فروهرها نوشت: «به باور من این شیوه تنها سرپوشی ست بر همان ممنوعیتهایی که در هفت سال گذشته به ناحق بر ما تحمیل شده است. میخواهند ممنوعیت را اعمال کنند اما از بیان واضح آن طفره بروند و نام دیگری برای آن جعل کنند. در طی این سالها بارها و بارها با تحریف و جعل مفاهیم روبرو شدهام؛ مخدوش کردن حقایق از سوی مسئولان قضایی، زیر نام دادرسی پروندهٔ قتل پدرومادرم واضحترین و دردناکترین این جعلها بوده است.»
سه شنبه, ۲۸ آبان , ۱۳۹۲ پرستو فروهر فرزند فروهرها درمصاحبه با “روز آنلاین” گفت : “حتی نمیخواهند مسئولیت ممنوعیت برگزاری مراسم را برعهده بگیرند ولی چارچوب هایی که تحمیل میکنند همان است. با شیوه فعلی شان فقط میخواهند تحریف کنند و بر این ماجرا سرپوش بگذارند”.
با گذشت ۱۵ سال از قتل پدر و مادر شما، از چه می ترسند که حتی مراسم در خانه را نیز تاب نمی آورند آن هم در شرایطی که خود مسئولیت قتل آنها را پذیرفته اند؟ فرزند فروهرها میگوید: “اینها اولا از این ترس دارند که افکار و عقاید عزیزانی که کشته شدند با یادآوری خاطره آنها، هر چه بیشتر مطرح و رجوع شود به آنچه که آنها کرده و گفته اند. بعد هم مساله دادخواهی آنهاست.این دادخواهی به اعتقاد ما دادخواهی ناتمامی است؛ برای اینکه دستگاه قضایی جمهوری اسلامی روند عادلانه ای را پیش نبرد. یک پرونده مخدوش و سراپا نقص را پشت درهای بسته به دادگاه بردند، ماموران اجرای حکم را به محاکمه کشیدند ولی دستوردهندگان و آن بستر سازمانی که این جنایت ها درون آن پدید آمده بود به پاسخگویی وادار نشدند. همین مطالبی است که در سالگردها باید روی آن تکیه کرد و گفت. نمی خواهند این ها بیان شود برای اینکه همانطور که آن موقع نگذاشتند روند قضایی درست به سرانجام برسد الان هم نمیخواهند باز خواست و دادخواهی در افکار عمومی مطرح شود.
او می گوید که چگونگی برگزاری مراسم روشن نیست: “من آمده ام اینجا که مراسم را برگزار کنم و امید دارم که بشود. ولی می خواستم آنچه را که در وزارت اطلاعات به من گفتند مردم به صورت شفاف بدانند. بدانند که باز ما را در چه شرایط پرمخصمه ای گیر انداخته اند”.
پرستو فروهر، فرزند این دو قربانی، در گفت وگو با بخش فارسی رادیو بین المللی فرانسه درباره چگونگی اعمال محدودیت از سوی نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی در این مراسم سخن می گوید.
فراخوان : در بزرگداشت داریوش و پروانه فروهر در پانزدهمین سالگرد به خون خفتنشان ما را تنها نگذارید. روز جمعه یکم آذرماه ۱۳۹۲ از ساعت ۳ تا ۵ بعدازظهر خیابان سعدی جنوبی، خیابان هدایت (شهید قائدی)، کوچه مرادزاده( روبهروی خیابان علایی)، پلاک ۱۸ پرستو فروهر، آرش فروهر از همیاری شما در پخش این متن و حضورتان در این گردهمایی پیشاپیش سپاسگزارم برگرفته از صفحه پرستو فروهر[/caption]
داریوش فروهر به این پرسش که تحولات داخلى ایران را چگونه میبیند، پاسخ میدهد که ناخرسندى از رژیم در میان مردم مدام در حال افزایش است و رژیم حمایت مردمى را براى همیشه از دست داده است. وى پس از تاکید (بر) وخامت اقتصادى مىگوید سیاست خارجى ویرانگرانه رژیم، خاصه در خاورمیانه، دشمنى بسیارى براى ایرانیان به بار آورده است که و گرنه همپیمان طبیعى ایران میبودند. بدین ترتیب عناصر دموکراتیک در ایران نسبت به آینده کشورشان نگرانند و این نگرانى در نیروهاى مسلح بازتاب گستردهاى یافته است. فروهر در پاسخ به این پرسش که موج تظاهرات اخیر آیا به یک انقلاب خشونتبار خواهد انجامید گفت که سیاست کنونى سرکوبگرانه رژیم مردم را مجبور میکند که آن را با خشونت سرنگون کنند. کشور مسلما شاهد ناآرامیهاى بیسابقهاى خواهد بود. رهبر حزب ملت ایران این اصل را که حکومت از عناصر «میانه رو» و «تندرو» تشکیل شده است رد کرد و آنرا یک «بازى موش و گربه» خواند و افزود که این رژیم در واقع سر و ته یک کرباس است. وى گفت دامنه شورش در اسلامشهر، به موجب اطلاعاتى که از منابع خودى به دست آورده است، ٣٠ تا ۴٠ هزار نفر در این شورش شرکت داشته و ۵٠ نفر کشته، صدها تن مجروح و نزدیک هزار نفر بازداشت شده اند. فروهر در پاسخ به این پرسش که آیا براى رضا پهلوى نقشى در ایران آینده میبیند گفت: هر شهروند ایرانى باید از این حق برخوردار باشد که در زندگى سیاسى و اجتماعى کشور نقش ایفا کند. وى افزود سرانجام مردم تصمیم نهایى را خواهند گرفت. داریوش فروهر در پاسخ به این پرسش که یک «آلترناتیو اسلامى معتدل» براى این رژیم وجود دارد گفت: ٩٠ درصد ملاها مایل به برگشت به مساجد هستند و یگانه آلترناتیو براى این رژیم نیرویى است که از انتخابات دموکراتیک و آزاد برآمده باشد. در پاسخ به این پرسش که آیا مجازاتهاى اقتصادى علیه ایران تاثیرى در وضع سیاسى داخلى خواهد داشت، وى گفت هرچند جمهورى اسلامى چنین وانمود میکند که به فشارهاى خارجى بىاعتناست، ولیکن نسبت به سیاست ایالات متحده در ایران به نهایت درجه حساس است.
پرستو فروهر دختر شادروان پروانه و داریوش فروهر در صفحه فیسبوک خود مینویسد: در آستانهی پانزدهمین سالگرد قتلهای سیاسی آذر ۷۷ وزیری که براساس شواهد و مدارک پرونده دستور قتل پدرومادرم را داده ترفیع میگیرد وای بر من … وای بر ما
نجف آبادی تنها گزینه ریاست مرکز تحقیقات استراتیژیک
مدیرکل روابط عمومی مجمع تشخیص مصلحت نظام با تائید گفتگوی آیتالله علی اکبر هاشمی رفسنجانی و قربانعلی دری نجف آبادی برای سپردن ریاست مرکز تحقیقات استراتژیک این مجمع، از احتمال صدور حکم برای این عضو سابق کابینه اول خاتمی طی هفته جاری خبر داده است.
بعد از منتفی شدن حضور محمدرضا عارف در مرکز بررسیهای استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام، هفته گذشته برخی رسانهها اعلام کردند هاشمی رفسنجانی برای تصدی کرسی ریاست این مرکز رایزنیهایی با قربانعلی درینجف آبادی صورت داده است.
در شهریور ماه پس از دیدار محمد رضا عارف و هاشمی رفسنجانی گزارش شد که عارف در این دیدار پیشنهاد هاشمی برای ریاست مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام را پذیرفته است. گرچه عارف در مصاحبه با خبرنگاران احتمال انتصاب خود را نه تائید و نه تکذیب کرده، اما با اعلام مدیرکل روابط عمومی مجمع به نظر میرسد احتمال انتخاب او منتفی شده باشد.
عارف که نامزد اصلاح طلبان در انتخابات اخیر بود و در ادامه از رقابتهای انتخاباتی کنارهگیری کرد، در چند دوره اخیر مجمع تشخیص مصلحت نظام از سوی رهبر جمهوری اسلامی به عنوان یکی از اعضای حقیقی مجمع تشخیص مصلحت نظام منصوب شده است.
اما اینک رضا سلیمانی، مدیرکل روابط عمومی مجمع تشخیص مصلحت نظام، با تائید دیدار هاشمی و دری نجفآبادی در خصوص ریاست مرکز تحقیقات استراتژیک اعلام کرد: “صحبتهایی در این خصوص انجام شده است اما هنوز موضوع نهایی نشده و حکمی صادر نشده است.”
این مقام اداری مجمع تشخیص مصلحت در پاسخ به سئوال خبرگزاری مهر مبنی بر احتمال صدور حکم طی هفته جاری از سوی هاشمی رفسنجانی گفته است: “با توجه به صحبت های انجام شده این احتمال وجود دارد.”
خبرگزاری فارس هم روز سه شنبه، ۳۰ ام مهر ماه گزارش داد که “طی توافقات اولیه با رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام و در صورت توافق نهایی از سوی دو طرف، قرار است حکم وی تا پایان هفته جاری صادر شود.”
چه کسی جانشین روحانی میشود؟
پیش از این ریاست مرکز بررسیهای استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام به عهده حسن روحانی، رئیس فعلی جمهوری اسلامی بود. بعد از انتخابات ریاست جمهوری ۲۴ خرداد و انتخاب روحانی، جانشین وی در این سمت تعیین نشده بود.
نام دری نجف آبادی برای جانشینی حسن روحانی در حالی منتشر شده که به گفته سلیمانی او تنها گزینه برای تصدی این سمت است و فعلا گزینه دیگری برای بر عهده گرفتن این مسئولیت مطرح نیست.
مرکـز تحقیقـات استـراتـژیـک با هدف تدوین و تنظیم استراتژی های جمهوری اسلامی در حوزه های مختلف، در سال ۱۳۶۸ تشکیل شد. آنطور که در شناسه پایگاه الکترونیکی این مرکز آمده وظیفه آن انجام مطالعات استراتژیک در زمینههای مختلف بینالمللی، سیاسی،اقتصادی، حقوقی، فرهنگی و اجتماعی است.
این مرکز تا سال ۱۳۷۶ در زمره یکی از مؤسسات تابعه نهاد ریاست جمهوری بود، اما در این سال براساس مصوبه شورای عالی اداری از نهاد ریاست جمهوری جدا شد و به عنوان مرکزی تحقیقاتی به مجمع تشخیص مصلحت نظام پیوست.
قربانعلی دری نجف آبادی که اینک از او به عنوان تنها گزینه این مرکز نام برده می شود، در حال حاضر از اعضای حقیقی مجمع تشخیص مصلحت نظام است که توسط رهبر جمهوریاسلامی انتخاب میشوند.
نقش دری نجف آبادی در قتل های زنجیرهای
نجف آبادی، پیش از اعلام کابینه روحانی از سوی روزنامه آرمان به عنوان گزینه احتمالی برای ریاست وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی معرفی شده بود.نمایندگی مجلس، ریاست کمیسیون برنامه و بودجه مجلس دوم و پنجم، نمایندگی مجلس خبرگان رهبری، دادستانی کل کشور و وزارت اطلاعات در کابینه اول خاتمی از جمله سوابق دری نجفآبادی است.
پس از قتلهای زنجیرهای و افشای نقش “عناصر خودسر وزارت اطلاعات” دراین قتلها، قربانعلی دری نجفآبادی از وزارت اطلاعات کناره گیری کرد و جای خود را به حجت السلام یونسی داد.
قتلهای زنجیرهای نامی است که رسانه ها در پاییز سال ۱۳۷۷ برای قتل شماری از روشنفکران و دگراندیشان برگزیدند.
نجفآبادی سال ۷۶ پس از یک کشمکش طولانی بر سر انتخاب وزیر اطلاعات بین محمد خاتمی و رهبر جمهوری اسلامی به عنوان وزیر اطلاعات انتخاب شد.
بعدها متهمان قتلهای زنجیرهای در دادگاه گفتند که برخی از این قتلها را با حکم او انجام دادهاند و این در حکم دادگاه نیز آمده است.
شیرین عبادی وکیل بازماندگان داریوش و پروانه اسکندری و همچنین پرستو فروهر، در اظهاراتی جداگانه گفته اند در پرونده مربوط به قتل های زنجیره ای علاوه بر نام سید مصطفی کاظمی و مهرداد عالیخانی، عاملان اصلی و دیگرانی که محکوم شدند نام دری نجف آبادی هم در زمان وقوع قتلها به چشم میخورد.