ایرج ادیب‌زاده - رادیو زمانه
شانزده زندانی بلوچ، در زندان شهر زاهدان در بلوچستان اعدام شدند. این اقدام به تلافی حمله‌ی گروهی از مخالفین جمهوری اسلامی به پاسگاه مرزی سراوان و کشته شدن مرزبانان ایرانی صورت گرفت. در کردستان ایران نیز حبیب‌الله گلپری‌پور، ۲۵ ساله و فعال سیاسی کورد، که از ۴ سال پیش در زندان مهاباد زندانی بود و رضا اسماعیلی، فعال دیگر کورد، جمعه‌ی گذشته اعدام شدند و رکورد تازه ای از اعدام‌ها تنها در دو هفته‌ی اخیر، در زمان ریاست جمهوری حسن روحانی به ثبت رسید .
گزارش عفو بین الملل تعداد اعدام شدگان در سال ۲۰۱۳ را که هنوز دو ماه به پایان آن باقی مانده، ۳۱۴ تن اعلام کرده است .
ناصر گلپری‌پور، پدر حبیب‌الله گلپری‌پور، به فعالین حقوق بشر ایران گفته است: دلیل اعدام پسرش کورد بودن او و همراه داشتن چند کتاب و انتشار کتاب بوده است. در مهر ماه ۱۳۸۸ حبیب‌الله گلپری‌پور، هنگام خروج از مهاباد به سوی ارومیه، با همراه داشتن چند کتاب توسط نیروهای حفاظت سپاه مهاباد بازداشت شد. اتهام او از سوی دادگاه انقلاب عضویت در حزب حیات آزاد کردستان – پژاک – و محاربه اعلام شده بود .
در این رابطه ایرج ادیب زاده از عبدالکریم لاهیجی، رییس فدراسیون بین‌المللی دفاع از حقوق بشر پرسیده است: دلایل بالا گرفتن موج اعدام‌ها به ویژه در مناطق قومی ایران مانند بلوچستان و کردستان را در چه می داند؟
عبدالکریم لاهیجی: نخست در باره منطق قومی ایران، منطق مرزی ایران اعلام خطر می‌کنیم که جمهوری اسلامی ایران سیاسی جز سیاست زور، فشار، تهدید و متأسفانه اعدام در تمام این مناطق: بلوچستان، کردستان، خوزستان،… در گذشته از خودش نشان نداده است. در اینکه عده‌ای مرزدار ایرانی کشته شدند و باعث تاسف همگان هست، هیچ تردیدی نیست، ولی این چه ارتباطی داره به اینکه ۱۶ نفر رو، ماه‌ها و سالها در زندان بودند و به چه اتهامی دستگیر شده بودند ما نمی‌‌دانیم. هیچ اعلامی هم صورت نگرفته، ولی آنچه که مسلم است، این هست که اینها مدتها در زندان بودند، حکمِ اعدام آنها صادر شده بود، به چه علت این حکم تا کنون اجرا نشده بود، و مثل گروگانها آنها را نگاه داشته بودند تا زمانی که در فرصتی آنها را اعدام بکنند. و آنچیزی که شرم آور است این است که می‌گویند به تلافی. آن چیزی که فلسفه مجازات در جمهوری اسلامی ایران هست، انتقام و تلافی است و نه به مجازات رساندن عادلانه یک متهم یا یک زندانی.
مساله دوم اینکه از همین فرصت استفاده میکنند و دوتا زندانی کورد، پدر یکی از آنها گفته است که اتهام او فقط انتشار یک روزنامه و یک کتاب بوده است، آنها رو هم اعدام میکنند.
و اینجاست که چون شما صحبت از انتخاب آقای روحانی و ریاست جمهور جدید کردید، من فکر می‌کنم تا زمانی که در جمهوری اسلامی قوه قضییه به معنی واقعی کلمه وجود نداشته باشه. بند ناف قوه قضاییه از نیروهای امنیتی و به طور کلی قوه مجریه به ریاست ولی مطلقه فقیه، به تمام معنی قطع نشود، امکان هیچ تحول سیاسی در ایران نیست، به خاطر اینکه آزادی‌ها و حقوق مردم رو تنها قوه قضاییه هست که باید پاسداری کند، و در کشوری که قوه قضاییه اش نهاد سرکوب است، متأسفانه هیچگونه امیدی به هیچ گونه تحول سیاسی نمی‌توان داشت.
فایل صوتی را بشنوید:
اعدام ۱۸ زندانی قومی در بلوچستان و کردستان، رکوردی تازه در دوران ریاست جمهوری روحانی
No comments:
Post a Comment