جعفر پناهی: دولتی‌ها بودجه را حیف‌ومیل کردند/ رخشان بنی‌اعتماد: ذوق‌زدگی فیلم مستند بر باد رفت
به گزارش خبرنگار سینمایی برنا، رخشان بنی اعتماد در مراسم نمایش فیلم مستند «شش قرن و شش سال» گفت: آقای محمدرضا شجریان شما تنها استاد موسیقی نیستید شما استاد حرفه هنرمندی در کشور و هفت هنر هستید.واقعیت این است که درباره کار محمدرضا درویشی حرف زدن در اندازه سواد من نیست. من به عنوان یک ایرانی به خود می‌بالم که جریان هنر مقاومت هرچند زیر ضرب اما زنده و پویا است.
وی در ادامه افزود: هنرمقاومت زیرزمینی نیست و پایداری در مقابل تحمیل سیاستگذاری‌ها عامدانه است. هنر مقاومت هنر سرافرازی و در کنار مردم ماندن است و ماندن و ماندن و ماندن در هر حکومت.
بنی اعتماد با بیان اینکه سینمای مستند مظهر و نمای واقعی مقاومت تمام عیاراست گفت: سینمایی که فیلمسازش چه باتجربه و چه جوان به یک ارزش‌اند، در تنگنای برخورداری از امکان کار می‌کند. در چنین شرایطی که مدیریت فرهنگ و هنر به دست نابلدترین و چشم ناسیرترین مدیران بود، ذوق زدگی فیلم مستند با یک فیلم فرنگی به باد رفت.
وی در ادامه افزود: در این سال‌ها بسیاری از مستندسازها به زندان رفتند هرچند که در آخر رو سیاهی برای ذغال ماند و بس.
بنی اعتماد همچنین گفت: نام فیلم از سویی به گمشدگی نت‌های مراغی اشاره دارد و از سویی تلاش درویشی و مجتبی میرطهماسب را به تصویر می‌کشد. فیلم میرطهماسب نیاز به نفس گرم محمدرضا شجریان دارد.
شما هنرمندان نیاز به حمایت دارید
در ادامه این مراسم جعفر پناهی نیز گفت: من در موسیقی در مرحله پیش دبستانی هم نیستم. حیف از اینکه تعداد کمی از مشتاقان موسیقی امشب در این مراسم حضور دارند در حالیکه می‌دانم تعداد علاقمندان به موسیقی در کشور زیاد هستند که دوست داشتند در این مراسم حضور داشته باشند و یاد بگیرند.
پناهی همچنین گفت: با دیدن این مستند از مجتبی میرطهماسب، حس ملی خوبی در من ایجاد شد. تنها راه برای پر کردن چاله‌ها و اینکه در چاله نیافتیم حمایت است البته مهمتر این است که چه کسی باید از این نوع رویدادهای ملی حمایت کند.
وی در ادامه افزود: در طول این سال‌ها همواره شاهد بودیم که دولتی‌ها چگونه بودجه فیلم های مستند را حیف و میل کردند و به آدم‌های خاص خودشان دادند تا چاله کنده شود.
پناهی خاطرنشان کرد: شرکت‌های خصوصی باید جلو بیایند و از فیلمسازها حمایت کنند. باز هم تاکید می‌کنم دوستان برای اینکه تلاش شما به جایی برسد باید حمایت شوید.
هنر مقاومت هنر زیرزمینی نیست. هنر مقاومت، هنر پایداری در برابر الگوهای تحمیلی سیاست گذاری های جاهلانه و غفلت های عامدانه است.
هنر مقاومت، هنر پس زدن سلیقه های بازارپسندانه و نان به نرخ روز خوردن است.
هنر مقاومت، هنر سرفرازیِ درکنار مردم ماندن است، در هر دوره و هر حکومت.
هنر مقاومت، هنر خون دل خوردن و صورت به سیلی سرخ نگه داشتن به قیمت ماندن و ماندن است، هرچند دیده نشدن و قدر دانسته نشدن.
و سینمای مستند، مظهر و نماد واقعی مقاومتِ تمام عیار است.
سینمایی که نه تولیدش حامی دارد و نه عرضه اش محلی از اِعراب.
سینمایی که فیلمسازش چه صاحبِ کسوت و باتجربه و چه جوان و در شروع راه، به یک اندازه در تنگنای به دست آوردن مشروع ترین خواستِ انسانی و اجتماعی، یعنی برخورداری از امکان کار است.
و در چنین شرایطی و مشخصاً در دوران چند ساله ی اخیر که مدیریت عرصه ی فرهنگ و هنر به دست نابلدترین و چشم و دل ناسیرترین مدیران بود، بنیه ی مالی تنها نهاد حمایتی از سینمای مستند، به ذوق زدگی تجربه ی یک ” فیلم فرنگی” به باد رفت و هیچکس نپرسید جمعیت فیلمسازان مستند، این دورانِ بی مروتی را چگونه سر کردند و از آن شرم آورتر در همین دوران جمعی از شریف ترین مستندسازان به اتهام واهی به زندان افتادند، هرچندکه با تبرئه ی همه ی آنها از همه ی اتهامات واهی، رو سیاهی به ذغال ماند.
هنر مقاومت یعنی ساخته شدن فیلم “شش قرن و شش سال”.
نمادی عینی از مقاومت در عرصه ی موسیقی و سینما، یک جا.
نام فیلم از سویی به گم شدگیِ ششصد ساله ی نت های عبدالقادر مراغی اشاره دارد و از سوی دیگر به تلاش ستایش برانگیز جناب درویشی در طول پژوهشی شش ساله.
اما معنای پنهان دیگری هم هست در پس این نام: شش سال کار پیگیر و مداوم مجتبا میرتهماسب برای ثبت هنرمندانه ی این تلاش و ساخت فیلمی ماندگار در گنجینه ی میراث فرهنگی این سرزمین، آن هم به دست خالی، خالی، خالی، خالی …؛ اما همتی والا و بلند و فاخر …
رخشان بنی اعتماد
ششم آبان ماه نود و دو
جعفر پناهی : دولتی‌ها بودجه را حیف‌ومیل کردند
No comments:
Post a Comment