مرکز عدالت برای ایران: این ویدئوی بسیار دیدنی، مجموعه پیامهای کوتاه رهبران مذاهب مختلف در نپال است که هر یک، به پیروان خود می گویند که ازدواج دختربچه ها، خلاف دستورات آیین و مذهب‌شان است و باید متوقف شود. در نپال، بیش از ۴ درصد دخترها قبل از ۱۴ سالگی و ۲۶ درصد دخترها بین ۱۵ تا ۱۹ سال ازدواج می کنند و تقریبا ۴۰ درصد مادران اولین فرزند خود را قبل از رسیدن به ۲۰ سالگی به دنیا آورده اند. در ایران، این روزها اما بحث تشویق دختران به ازدواج در سنین پایین تر و حتی کم کردن سالهای تحصیل دختران برای فارغ التحصیل شدن و ازدواج در ۱۵-۱۶ سالگی داغ است. آیا می توان سراغ رهبران مذهبی رفت و از آنها خواست مقابل دوربین بگویند: کسی که بچه‌اش را به جای فرستادن به مدرسه، به ازدواج می دهد، دشمن اوست؟!
روز ۲۲ سپتامبر٬ یک روز قبل از آغاز سال تحصیلی در ایران٬ مجلس حکومت اسلامی قانونی تصویب کرد که بر اساس آن به ناپدری اجازه ازدواج با فرزند خوانده را میدهد. و پنجشنبه ۷ آبان ۱۳۹۲ قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی‌سرپرست و بد سرپرست از سوی حسن روحانی برای اجرا ابلاغ شد. بسیاری از حقوقدانان تصویب این قانون را موجب گسترش یافتن فساد در جامعه می‌دانند.
آن طور که در وب‌سایت رسمی شورای نگهبان آمده است، لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان بی‌سرپرست و بدسرپرست که با اصلاحاتی در جلسه مورخ سی و یکم شهریورماه یکهزار و سیصد و نود و دو به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده است؛ در جلسه مورخ ۱۳۹۲/۰۷/۱۰ شورای نگهبان مورد بحث و بررسی قرار گرفت و با توجه به اصلاحات به عمل آمده مغایر با موازین شرع و قانون اساسی شناخته نشد.
لطفا این فراخوان را امضا کنید. هویت شما توسط سایت Avaaz.org محفوظ خواهد ماند.
حسین باقرزاده در ایران امروز در ارتباط با موضوع ازدواج با فرزند خوانده می‌نویسد: خبر مربوط به تصویب جواز ازدواج فرزندخوانده با سرپرست در مجلس اسلامی ایران بسیاری را شگفت‌زده کرده و به بحث‌های زیادی در شبکه‌های اجتماعی ایران دامن زده است. برای بسیاری قابل فهم نیست که چگونه در دوران معاصر کسانی پیدا می‌شوند که بر اساس درک خود از اسلام و یا به استناد فتوای فقیهان به یکی از نمونه‌های فاحش سوء استفاده جنسی از کودکان تحت عنوان «ازدواج» رأی می‌دهند و به آن لباس قانون می‌پوشانند. این خبر برای این دسته از مردمان تکان‌دهنده بوده است. ولی کسانی که با ماهیت نهاد ازدواج در فقه آشنایند و فرهنگ حاکم بر اندیشه فقیهان را می‌شناسند از تصویب چنین قانونی مبتنی بر فتوای این فقیهان شگفت‌زده نشده‌اند. در واقع، صدور احکامی از این قبیل کاملا با اندیشه‌های فقهی در مورد نهاد ازدواج همخوانی دارد و عمق انحطاط و فساد نهفته در این نهاد را، بر اساس آن چه که در فقه اسلامی آمده و در ایران قانون شده و رسمیت یافته است، به نمایش می‌گذارد.
به گفته محمد اولیایی فرد، تبصره ماده ۲۷ لایحه حمایت از کودکان بی سرپرست مغایر با کنوانسیون بین المللی حقوق کودک است. بر اساس ماده ۲۱ این کنوانسیون کشورهایی که سیستم فرزندخواندگی را مجاز می‌دانند باید منافع عالی کودک را در اولویت قرار دهند، یعنی تمام امکانات و شرایطی که برای رشد و امنیت جسمی و روحی کودک و آموزش و بهداشت اوست در نظر بگیرند.
ایران در سال ۱۳۷۳ کنوانسیون بین‌المللی حقوق کودک را امضا کرده و براساس قوانین مدنی ایران، کنوانسیون‌های بین‌المللی امضا شده توسط ایران لازم‌الاجرا هستند.
در جواب استدلال کسانی که می‌گویند این ازدواج‌ها وجود دارد و نمایندگان مجلس تنها آن را محدود کرده‌اند، محمد اولیایی فرد می‌گوید: «اولا که در این زمینه آماری وجود ندارد و اگر هم چنین ازدواج‌هایی صورت گرفته در حداقل و به صورت استثنا و احتمالا به صورت صیغه محرمیت بوده نه تشکیل خانواده، آن هم در مناطق دور افتاده و محروم. بنابراین می‌بایست با تصویب قانون، این استثناها از بین میرفت نه اینکه عمومات را فدای استثناها کنیم. الان برای استثناها قانون تصویب کردند در حالی که می‌بایست عمومات را غالب می‌کردند و مانع از وجود استثناها می‌شدند. این نحوه قانون‌گذاری موجب به خطر افتادن اخلاق، امنیت و آرامش خانواده و جامعه شده است.»
این حقوقدان تاکید می‌کند که حتی اگر بر فرض “محال” فرزندخوانده‌ای بعد از رسیدن به سن رشد، خودش حاضر شد که با پدرخوانده‌اش ازدواج کند باید قانون بر اساس قاعده “لاضرر” جلوی آن را بگیرد چرا که بر اساس این قاعده حقوقی نمی‌توان به خاطر منفعت یک یا دو نفر به کل جامعه ضرر زد. اولیایی فرد می‌گوید این ازدواج اگر بخواهد برای دو نفر قانونی باشد ضررش به کل جامعه وارد میشود و در نتیجه قانون باید جلوی آن را بگیرد چون این ازدواج “تالی فاسد” دارد.
به گفته حسن فرشتیان، پژوهشگر دینی مقیم پاریس، در اسلام حکم قطعی برای ازدواج با فرزندخوانده نیست. او در مصاحبه با دویچه وله می‌گوید: «در متون اسلامی رابطه فرزندخواندگی به عنوان یک نهاد خانوادگی مورد بحث قرار نگرفته است و حکمی بصورت مستقیم و با صراحت در این مورد وجود ندارد.»
ضروری است پرسش هایی که سالها پیش فعالین سیاسی، حقوق بشری و دانشگاهیان مطرح نمودند ولی تا کنون پاسخ روشنی به این سوالات داده نشده مجددا مطرح شود و مقامات را وادار به پاسخگویی نماییم. حسن خواجه عبداللهی در تیرماه ۱۳۹۰با انتشار ویدیویی خواستار پاسخ گویی نماد و رهبر اصلاحات شد: محمد خاتمی مدعی شده که مردم در انتخابات شرکت کنند تا ما مملکت را درست کنیم. یک نکته اساسی آقای سید محمد خاتمی باید بداند که برگ رای یک برگ بی ارزش نیست. برگه وکالت است یعنی وکالتی که مردم حق خودشون رو به این افراد میدن که از لحاظ اقتصادی و فرهنگی جامعه را اداره کنند. من از سید محمد خاتمی و سایر اصلاح طلبان پیرو امام راحل یک سوال دارم و نظر شما رو در مورد این جمله خمینی می‌خواهم: امام راحل در کتاب تحریر الوسیله باب نکاح با ترجمه فارسی جلد سوم ص ۴۳۰ و ۴۳۱ مسأله۱۲ حتی صیغه کردن بادختر شیرخوار را نیز جایز می دانست، و نوشته است:
“مساءله ۱۲ - کسیکه زوجه اى کمتر از نه سال دارد وطى او براى وى جایز نیست چه اینکه زوجه دائمى باشد، و چه منقطع ، و اما سایر کام گیریها از قبیل لمس بشهوت و آغوش گرفتن و تفخیذ (با ران او شهوترانى کردن) اشکال ندارد هر چند شیرخواره باشد.”
تحریر الوسیله باب نکاح با ترجمه فارسی جلد سوم ص ۴۳۰ و ۴۳۱ مسأله۱۲
دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم
در سال ۲۰۱۰ مهمان برنامه صدای آمریکا با اشاره به فتوای خمینی گفت: می‌خواهم توجه شما و بینندگان را به این موضوع جلب کنم که وقتی عقاید و مذهب تبدیل میشود به قانون، و وقتی که اینجور تفسیرها از آن صورت می‌گیرد، شما چگونه میتوانید زنان رو مورد احترام قرار بدید. چه گونه میتوانید آنها رو مالک بدن خودشان بدانید وقتی که یک دختر شیر خواره، وقتی که یک دختر قبل از ۹ سال میتواند وسیله شهوت قرار بگیرد، نگاهی که مردان به زنان دارند چه خواهد شد؟ البته این کتاب‌ها نیستند که نگاه رو تعیین میکنند ، امیدوارم ما مردانی را داشته باشیم به خصوص در نسل جوانمون که با اینجور نگاه تسویه حساب میکنند. به گمان من اصل فحشا چنین نگاهیست نه اون زنی که به دلیل ناهنجاری‌های مختلف تربیتی، روانی فقر و تنگدستی و جهل …
ازدواج دختربچه ها باید متوقف شود
No comments:
Post a Comment